Lanzul (zamiennik Zalanzo) – ulotka, dawkowanie, wskazania

Lanzul – zamiennik leku Zalanzo

Lek Lanzul dostępny jest na receptę. Jego działanie polega na hamowaniu wydzielania kwasu solnego w soku żołądkowym poprzez wykorzystanie inhibitora pompy protonowej w postaci substancji czynnej – lanzoprazolu. Substancja ta znajduje się także w popularnym leku Zalanzo. Jej zadaniem jest blokowanie enzumu: pompy protonowej w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka. Dzięki takiemu działaniu hamowana jest produkcja kwasu solnego przez te komórki, co skutkuje mniejszą kwasowością soku żołądkowego (a więc zwiększa się poziom pH). To, jak mocno hamowany jest enzym, zależy od dawki leku.

Niestety sam lanzoprazol jest nieodporny na działanie kwasu w soku żołądkowym, dlatego stosuje się go w postaci kapsułek dojelitowych przyjmowanych doustnie. Po podaniu szybko następuje wchłanianie się z dwunastnicy – maksymalne stężenie substancji odnotowuje się we krwi po ok. 1,5-2 godzinach od podania leku.

Istotne jest, że pokarm może spowalniać wchłanianie lanzoprazolu oraz zmniejszać jego dostępność – nawet o 25%, dlatego leku nie należmy przyjmować z jedzeniem. Po podaniu dawki hamowanie enzymu produkującego kwas żołądkowy utrzymuje się ponad 24 godziny. Ustąpienie objawów jest osiągane u większości pacjentów po ok. 2-4 tygodniach terapii (pacjenci z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy).

Ponieważ lanzoprazol metabolizuje głównie wątroba, u osób z niewydolnością tego organu konieczne jest dostosowanie dawkowania.

Wskazania do stosowania leku Lanzul

Ten zamiennik leku Zalanzo wskazany jest do stosowania (oczywiście na zlecenie lekarza) w poniższych dolegliwościach:

• choroba wrzodowa żołądka,
• choroba wrzodowa dwunastnicy,
• refluksowe zapalenie przełyku,
• zespół Zollingera-Ellisona,
• łagodne owrzodzenia żołądka i dwunastnicy spowodowane przyjmowaniem NLPZ,
• zakażenie Helicobacter pylori (leczenie w skojarzeniu z antybiotykami).

Środki ostrożności podczas stosowania leku Lanzul

Preparatu nie można stosować w sytuacji, gdy występuje uczulenie na którykolwiek składnik leku. Istnieją także sytuacje, w których należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Lanzul. To m.in.:

• występowanie innych chorób – co powinien ocenić lekarz (lek Lanzul może bowiem być przeciwwskazany w przebiegu niektórych chorób),
• zanim rozpocznie się leczenie Lanzulem, należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby, ponieważ preparat może maskować objawy choroby nowotworowej (w tym np. raka żołądka), co znacznie opóźnia właściwe rozpoznanie,
• jeśli objawy utrzymują się mimo stosowania preparatu zgodnie z zaleceniami, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem (może się okazać, że konieczne są dodatkowe badania diagnostyczne),
• jeśli leczenie trwa ponad rok, należy pozostawać pod uważnym nadzorem lekarza,
• szczególną ostrożność należy zachować u osób z zaburzeniami czynności wątroby (a nie należy stosować preparatu u osób z ciężkimi zaburzeniami tego organu),
• stosowanie leku może wiązać się ze zwiększeniem ilości bakterii naturalnie występujących w przewodzie pokarmowym, a także ze wzrostem ryzyka zakażeń takimi bakteriami, jak Salmonella czy Campylobacter,
• jeśli leczenie jest ukierunkowane na chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy, należy uwzględnić możliwość występowania Helicobacter pylori jako przyczyny choroby (wówczas konieczne jest wdrożenie ukierunkowanego na tę bakterię leczenia),
• lek Lanzul może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów, ponieważ wśród możliwych działań niepożądanych występują np. zawroty głowy, zaburzenia widzenia czy zmęczenie – co może upośledzać sprawność psychofizyczną; z tego powodu nie należy prowadzić pojazdów po zażyciu leku Lanzul.
• nie należy stosować preparatu w okresie ciąży oraz karmienia piersią,
• nie należy stosować preparatu u dzieci.

Lanzul – jak dawkować ten preparat?

Lek Lanzul występuje w postaci kapsułek do stosowania doustnego. Należy go stosować zgodnie z zaleceniami lekarza i nie przekraczać wskazanych dawek, ponieważ wyższa dawka nie zwiększy skuteczności działania, a może zaszkodzić! Istnieją pewne ogólne zalecenia, co do dawkowania leku w niektórych przypadkach – pamiętaj jednak, że to lekarz powinien ostatecznie zdecydować, jaka dawka jest dla Ciebie odpowiednia:

• choroba wrzodowa żołądka – 30 mg na dobę; czas trwania leczenia 4-8 tygodni,
• choroba wrzodowa dwunastnicy – 30 mg na dobę; czas trwania leczenia 2-4 tygodnie,
• refluksowe zapalenie przełyku – 30 mg na dobę; czas trwania leczenia ok. 4-8 tygodni,
• zespół Zollingera-Ellisona – na początku 60 mg na dobę (maksymalnie do 180 mg na dobę); jeśli dawki przekraczają 120 mg na dobę, należy przyjmować je w dwóch dawkach podzielonych; czas trwania leczenia jest ustalany indywidualnie przez lekarza,
• łagodne owrzodzenia żołądka i/lub dwunastnicy powstałych na skutek leczenia NLPZ – 30 mg na dobę; czas trwania leczenia ok. 4-8 tygodni,
• Helicobacter pylori – 30 mg 2 razy na dobę w skojarzeniu z odpowiednimi antybiotykami; czas leczenia zwykle trwa 7 dni.

U osób z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby nie należy stosować dawek przekraczających 30 mg na dobę. Jeżeli zaburzenia wątroby są umiarkowane, nie można przekraczać 15 mg na dobę, a w przypadku ciężkich zaburzeń, lek Lanzul jest przeciwwskazany.

Szczególną ostrożność należy zachować u osób starszych – nie powinno się u nich stosować dawek wyższych niż 30 mg na dobę.

Jak stosować preparat?

Lek Lanzul stosuje się tak samo, jak lek Zalanzo – czyli doustnie. Kapsułki najlepiej jest połykać w całości, ale można je otworzyć i połknąć zawartość (ale uwaga: nie należy go rozgryzać, żuć czy rozgniatać) popijając wodą. Lek powinno się przyjmować na czczo, aby skuteczność była jak najwyższa.

Lanzul a inne leki i suplementy

Przed zastosowaniem leku Lanzul koniecznie poinformuj swojego lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach oraz suplementach. Lanzoprazol zawarty w preparacie metabolizowany jest w wątrobie i istnieje możliwość wystąpienia interakcji tej substancji z innymi lekami, które również są metabolizowane przez ten sam układ enzymatyczny. Zmienia ponadto pH żołądka, dlatego leki zależne od środowiska pH (skuteczność) również mogą działać nieco inaczej, niż gdyby były stosowane bez udziału lanzoprazolu.

Niektóre leki mogą zwiększać stężenie lanzoprazolu we krwi, inne zmniejszać. Sam lanzoprazol może ponadto wpływać na działanie innych leków, zwiększając lub zmniejszając ich działanie (lub wchłanianie). Szczególną ostrożność należy zachować stosują zawierające:

• digoksynę,
• takrolimus,
• karbamazepinę,
• fenytopinę,
• warfarynę (i inne leki przeciwzakrzepowe),
• teofilinę,
• leki zobojętniające sok żołądkowy oraz sukralfat,
• antybiotyki w celu eradykacji Helicobacter pylori.

Działania niepożądane – skutki uboczne stosowania leku Lanzul

Lek Lanzul może powodować działania niepożądane – skutki uboczne. Zwykle jednak korzyści ze stosowania leku przewyższają szkody wynikające z działań niepożądanych – ale o tym powinien zdecydować lekarz.

Wśród działań niepożądanych występujących często wymienia się:

• nudności i wymioty,
• biegunkę lub zaparcia,
• wzdęcia, niestrawność,
• bóle brzucha, bóle głowy,
• zawroty głowy,
• ogólne zmęczenie,
• reakcje alergiczne w postaci świądu, wyprysków lub pokrzywki.

Wśród działań niepożądanych występujących niezbyt często wymienia się:

• zwiększoną aktywność enzymów wątrobowych.

Rzadko bądź bardzo rzadko występują poniższe dolegliwości:

• uczucie suchości w jamie ustnej i gardle,
• zapalenie języka, błony śluzowej jamy ustnej, trzustki, okrężnicy, wątroby, śródmiąższowe zapalenie nerek,
• zaburzenia smaku, wzroku lub hematologiczne (np. niedokrwistość),
• kandydoza przełyku,
• niepokój, depresja, senność lub bezsenność, uczucie splątania, omamy, parestezje, drżenie,
• żółtaczka,
• kołatanie serca i ból w klatce piersiowej,
• obrzęki obwodowe,
• zwiększony poziom cholesterolu,
• bóle mięśni i stawów,
• gorączka,
• ciężkie reakcje anafilaktyczne,
• wzmożona potliwość,
• impotencja,
• ginekomastia,
• skurcz oskrzeli,
• plamica,
• wypadanie włosów,
• ciężkie reakcje skórne (w tym martwica toksyczna rozpływna naskórka).