Witamina C – zapotrzebowanie
Człowiek naturalnie nie wytwarza kwasu askorbinowego i powinien go dostarczać z zewnątrz - np. z codziennej diety. Jeżeli dieta jest odpowiednio zbilansowana i zróżnicowana, zapotrzebowanie powinno zostać pokryte. U osób dorosłych wynosi ono ok. 60 mg na dobę, natomiast u dzieci – 40-60 mg na dobę.
Naturalne źródła witaminy C w diecie
Niestety okazuje się, że u wielu z nas występują niedobory tej witaminy, co wynika z niedostarczania w codziennej diecie wystarczającej ilości owoców cytrusowych czy niektórych warzyw bogatych w witaminę C. W jakich dokładnie produktach znajdziemy największe pokłady witaminy C? Za najlepsze naturalne źródła uznaje się:
- owoce rokitnika,
- owoce cytrusowe,
- poziomki,
- truskawki,
- porzeczki,
- pomidory,
- ziemniaki,
- brokuły,
- szpinak,
- paprykę.
Jeżeli w codziennej diecie nie dostarczamy powyższych produktów, może dojść do niedoborów witaminy C, co z kolei wymaga dodatkowej suplementacji. Dodatkowe suplementowanie najlepiej prowadzić poprzez częste podawanie małych dawek, gdyż kwas askorbinowy charakteryzuje się szybkim usuwaniem z organizmu – więc częste podawanie małych dawek powinno utrzymać prawidłowy poziom witaminy C przez całą dobę.
Witamina C – na co pomaga? Dlaczego jej potrzebujemy?
Witamina C bierze udział w wielu procesach biochemicznych. Odgrywa m.in. istotną rolę w syntezie niektórych hormonów, jest konieczna do przemiany kwasu foliowego, ma znaczenie w procesie krzepnięcia krwi czy uszczelniania ścian naczyń krwionośnych. Najbardziej znaną właściwością witaminy C, jest jednak wzmacnianie odporności.
Jeżeli wystąpią niedobory witaminy C w diecie, dochodzi do hipowitaminozy, co z kolei powoduje m.in.: szkorbut, osłabienie mięśni, wzrost ryzyka zachorowania na różne przypadłości zakaźne, wypadanie zębów, krwawienia, rozluźnienie dziąseł itd.
Witamina C – jaki rodzaj preparatu wybrać?
Na rynku dostępne są różne rodzaje witaminy C, np. witamina prawoskrętna, lewoskrętna, syntetyczna lub naturalna. Poniżej opisujemy poszczególne rodzaje i ich zalety.
1. Witamina C prawo- i lewoskrętna
Witamina C pod względem chemicznym to kwas L-askorbinowy. Zastosowany w nazwie przedrostek „L” ma związek z istniejącą konfiguracją względną L/D, która to dotyczy m.in. sposobu, w jaki nazywa się oraz określa izomery optycznych związków chemicznych. Niestety czasami przedrostek „L” przypisuje się do oznaczenia skręcalności optycznej – czego skutkiem jest nazywanie tych związków lewoskrętnymi. Natomiast biorąc pod uwagę fakt, że skręcalność płaszczyzny światła spolaryzowanego, kwas „L-askorbinowy” jest związkiem prawoskrętnym. Jednak warto wiedzieć, że w przypadku kwasu askorbinowego, niezależnie od tego czy ma on przedrostek D czy L, zawsze jest tylko prawoskrętny. Fakt, że kwas L-askorbinowy ma właściwość biologiczną witaminy C oznacza ponadto, że witamina ta wcale nie musi być prawoskrętna, ale cząsteczka, do której się odnosi jest prawoskrętna. Zatem nie istnieje w praktyce coś takiego, jak witamina C prawo- czy lewoskrętna i całe zamieszanie w nazewnictwie wynika z pomieszczania pojęć skręcalności optycznej, a także izometrii przestrzennej. Podsumowując, każda witamina C działa praktycznie tak samo, niezależnie od tego, czy producent nazwał ją prawo- czy lewoskrętną.
2. Witamina C – syntetyczna i naturalna
Na rynku znajdziemy też witaminę C z podziałem na naturalną i syntetyczną. Witamina C pod względem budowy chemicznej w obu przypadkach jest tym samym związkiem chemicznym i badania wykazały, że zarówno naturalna, jak i syntetyczna, ma porównywalną biodostępność.
W aptekach znajdziemy środki, które albo zawierają kwas L-askorbinowy, albo jego sole nieorganiczne, takie jak askorbinian wapnia, potasu czy sodu. Sole wykorzystuje się dlatego, że wykazują mniej kwasowy odczyn i mogą być stosowane przez osoby, które np. po zażyciu kwasu L-askorbinowego miewały zaburzenia ze strony układu pokarmowego. Niestety obecnie jeszcze brakuje wystarczającej ilości badań, aby to jednoznacznie potwierdzić.
W jakich dawkach powinno się zażywać witaminę C?
Warto tę kwestię omówić z lekarzem prowadzącym. Na rynku witamina C dostępna jest bowiem w różnych formach i dawkach: np. jako krople (zwykle są to produkty dla dzieci), kapsułki, tabletki, tabletki musujące czy też tabletki do ssania. Według norm, dziennie zapotrzebowanie osoby dorosłej w witaminę C wynosi 60 mg, a w stanach niedoboru tego składnika – nawet 100-500 mg na dobę. W związku z tym u mężczyzn często zaleca się dawkowanie witaminy C w granicach 69-140 mg na dobę, natomiast u kobiet – od 65 do 138 mg. U małych dzieci natomiast proponuje się dawkowanie 20 mg na dobę (dzieci w wieku od 1 do 3 lat).
Oczywiście decydując się na dany preparat, należy zapoznać się z ulotką i stosować do zaleceń producenta. Warto również omówić dawkowanie z lekarzem, gdyż weźmie on pod uwagę różne czynniki, które mogłyby wpłynąć zarówno na wchłanianie preparatu, jak i jego ewentualne korelacje z innymi lekami czy schorzeniami.
Artykuł sponsorowany
